Het gebouw van Louis Vuitton

foto: Robert Guinée

Sinds kort is Parijs een nieuw gebouw rijker, oprijzend uit het Bois de Boulogne. Ik heb het over het gebouw van de fondation Louis Vuitton, de firma van de luxe tassen. De architect is de Amerikaan Frank Gehry, bekend van het Guggenheim museum in Bilbao, met zijn ondoorgrondelijke volumes en gevelvlakken.

Zijn nieuwste creatie in het Bois de Boulogne bezocht ik met gasten, op ontdekkingstocht door Parijs. Direct bij eerste beschouwing werd het gebouw geassocieerd met een schip met zeilen. Hoe treffend blijkt dat als je bij binnenkomst de spreuk van de architect op de muur ontdekt, waarin hij verklaart Parijs een schip te hebben willen schenken voor het culturele erfgoed?

Het gebouw, bedoelt als expositieruimte voor moderne kunst, neemt je direct bij aankomst mee op een fascinerende ontdekkingsreis, door hypermoderne architectuur. Is de binnenkomst nog wel te volgen, als je eenmaal het gebouw gaat verkennen, raak je al snel de weg kwijt in de architectuur. Je verliest alle gevoel voor richting en wordt gedwongen je door het gebouw te laten leiden. Het gebouw overweldigt! Letterlijk.

Vooral als je over de dakterrassen dwaalt, maak je een enerverende tocht over telkens andere niveaus, langs telkens andere doorkijkjes, andere ruimtes, soms besloten en intiem, soms groots en openbaar. Vrijwel voortdurend wordt je voor weersinvloeden beschermd door de grote gebogen glazen daken, die als zeilen op het schip boven je hoofd bol staan van denkbeeldige wind. Bij ons bezoek was het effect extra sterk doordat de verschillende zeilen een andere kleur hadden gekregen. Schaduwen op de dakterrassen kleurden telkens in een andere sfeer.

Onbegrijpelijk is hoe deze architectuur gerealiseerd kon worden. Geen lijn is recht, geen balk is identiek geen aansluiting is haaks. Elke wand is hol of bol gebogen, soms zelfs in het vlak beide tegelijkertijd. Het lijkt wel een wilde maniakale schets, maar dan in 3D. Dit gebouw zelf is een monumentale sculptuur.

foto: Robert Guinée

Onder het maaiveld loop je langs de denkbeeldige waterlijn van het schip. Het kielzog van het schip is als een kabbelende cascade vorm gegeven, een ogenschijnlijk simpel architectonisch element, maar erg krachtig om het schip nog sprekender te maken. Zoals het kielzog van een schip na enige tijd in het water oplost, eindigt de cascade boven als een vlakke waterspiegel, vanuit een heftige golfslag beneden. Daarmee krijgt het gebouw, het schip beweging, het lijkt werkelijk te varen. Geniaal hoe dit natuurlijke fenomeen voor de architectuur van dit gebouw is ingezet.foto: Robert Guinée

Zo is tussen de bomen van het Bois de Boulogne een nieuwe spectaculaire loot aan de architectuurboom van Parijs toegevoegd. Een waardevolle aanvulling op het al uitgebreide gamma moderne architectuur in de lichtstad.

Nieuwsgierig geworden naar dit gebouw? Informeer dan op www.parisarchitecture.nl naar de mogelijkheden om het met eigen ogen te gaan bekijken en vooral beleven! Ik nodig je graag uit op ontdekkingsreis.


Geplaatst

in

,

door

Reacties

Geef een reactie