Een paar weken geleden werd ik weer eens met de neus op de feiten gedrukt: vertalen is niet (alleen) het werk van vertaalbureaus! Dat klinkt wellicht vreemd, want het is hun business, hun kerncompetentie bij uitstek. Maar toch kom ik zelden vertalingen tegen waar ik tevreden mee ben, waar ik geen fouten uit haal.
Sinds twee jaar begeleid ik Nederlandse bedrijven die de Franse markt op willen. Het gaat dan in de regel om bedrijven die iets willen verkopen in Frankrijk. Vaak krijg ik dan te horen: “we verkopen al in de Benelux, Duitsland, Engeland, Scandinavië… maar dat Frankrijk wil maar niet lukken!” Begrijpelijk, want in de genoemde landen kom je met Nederlands, Duits en Engels een heel eind, in Frankrijk echter niet. Daar blijft Frans toch echt een must, zeker om een voet aan de grond te krijgen.
Een aantal jaren geleden kreeg ik een opdracht als Projectleider Inkoop bij een groot onderhoudsbedrijf in de Randstad. Ik begon ergens in augustus, net na de zomervakantie. Al snel leerde ik dat er een Franse leverancier actief was voor één van mijn projecten. Ik hoorde niet veel goeds over deze leverancier: afspraken werden vaak niet nagekomen, de kwaliteit was niet altijd datgene wat verwacht werd, en de leveringen verliepen zelden zonder problemen. Deze leverancier was nog met vakantie; hij zou de week erop weer gaan leveren. Of tenminste: dat hoopte men, want anders zou de productie tot stilstand komen. Verder lezen “Case: Franse Leverancier”
