Met de Franse slag

11012008-P1020336

Inmiddels werk ik alweer ruim twintig jaar met en voor Fransen en nog altijd met veel plezier. Ondanks de grote verschillen tussen de Franse en Nederlandse werkcultuur doen we over het algemeen prettig zaken met elkaar.

Even wat bevindingen op een rij. Iedere keer verbaas ik mij erover dat – als je met elkaar afspreekt wat dieper te kijken naar een mogelijke samenwerking op welk gebied dan ook – er zeer enthousiast een uitnodiging wordt gestuurd om een voorstel toe te sturen met alle toeters en bellen erop. We geven elkaar de hand en spreken af snel te schakelen en na ontvangst van het voorstel zullen wij in dezelfde week doorpakken. Kijk, hier houd ik van. Gedreven als ik ben, stuur ik vol overgave een compleet voorstel met prachtige volzinnen om zoveel mogelijk de ‘andere kant’ warm te maken voor ons voorgenomen ‘huwelijk’.

Vol verwachting wacht ik op een serenade van enthousiasme van mijn verloofde in het warme Zuiden alleen blijft het muisstil aan de andere kant …. Hoe kan dit nu? We vonden elkaar leuk en hebben dezelfde interesse en bevlogenheid! Ha, geen paniek, de mailserver ligt er vast uit of er is een landelijk telefonie probleem, want mijn verloofde laat mij natuurlijk geen blauwtje lopen. Ik wacht en wacht …. Loop rondjes door mijn kantoor en kan het na een week toch niet laten. Hard to get spelen is nooit mijn sterke punt geweest. Ik pak de telefoon en krijg mijn verloofde direct aan de telefoon … Zelfverzekerd vraag ik of mijn voorstel in goede orde ontvangen is en wat mijn partner-in-business ervan vond, of alles duidelijk is, of er nog vragen zijn etc.

Een diepe zucht wordt geslaakt aan de andere kant van de lijn en ik hoor : “ah pffff, je suis désolé mais je suis vraiment, vraiment débordé ….. pffff, je l’ ai oublié.

Dit betekent zoiets als : ik ben druk, druk, druk en ik ben het eigenlijk vergeten! Inmiddels na voorgenoemd aantal jaren werkervaring met de Fransen heb ik geleerd hier vooral geduld mee te hebben en niet gefrustreerd te raken, je moet gewoon een lange adem hebben. Fransen hebben ook de neiging de angel enigszins te vermijden. De Belgen noemen dit ook wel ‘rond de pot praten’.

Wij Nederlanders daarentegen, staan bekend als (te) direct en zeer ongeduldig en soms een tikkie lomp. Waarom passen we dan toch goed bij elkaar zou je je afvragen.

Na nog een aantal keren met elkaar gebeld te hebben en de verloving in detail besproken te hebben, hebben we een lunch met elkaar ingepland en onze liefde bezegeld. Zo kan het gaan …

Welke werkcultuur is nu dé meest ideale? Uhm, best of both worlds!

 


Geplaatst

in

,

door

Reacties

Eén reactie op “Met de Franse slag”

  1. Pauline

    Wat grappig!
    Ik merk op het werk juist het tegenovergestelde. (Ik werk bij een Frans bedrijf en heb veel contact met campings in Frankrijk en de Benelux). De Fransen zijn vaak in een eerste telefoontje te porren om een product te kopen, terwijl de Nederlanders maandenlang gestalkt moeten worden met mailtjes en telefoontjes, voordat ze alsnog nee zeggen!

Geef een reactie